„To co tu widzisz, powstało w umysłach przodków naszych.
Powstało z materii czystej i zapewne dlatego nie zmurszeje nigdy.”
Szepczące Kruki – skrzynia pełna replik
Tworzenie replik zabytków.
Tworzenie replik ozdób i innych przedmiotów, dla potrzeb rekonstrukcji historycznej i wystaw muzealnych, w oparciu o znaleziska archeologiczne.
W procesie rzeźbienia woskowego modelu repliki, z uwagą odtwarzamy każdy detal widoczny na zabytku, po wcześniejszym porównaniu wszystkich analogii danego artefaktu i zgromadzeniu wszelkich informacji o przedmiocie. Modele odlewnicze replik rzeźbione są z wosku pszczelego zmieszanego z dodatkami. Modele woskowe powstają przy użycie prostych narzędzi, bez pomocy precyzyjnych elektronarzędzi. Podobnie jak wieki temu, odlewamy repliki trzema metodami, w zależności od stopnia skomplikowania przedmiotu. Odlewamy metal do form jamowych, skrzyniowych, form kamiennych i na tracony wosk.
Pokazy historyczne walk Wojów, dawnych rzemiosł i wszystkiego co związane z wiekami wczesnymi.
- Pokazy historyczne w muzeach, skansenach, szkołach.
- Organizacja festiwali historycznych, pikników historycznych i inscenizacji.
- Warsztaty historyczne dla dzieci, młodzieży i dorosłych.
Oto ja – Mojmira z Horodnej:
A wszystko rozpoczęło się tak …….
Minęło już osiem lat …. Rozmiłowana w historii wczesnego średniowieczna, w przecudnej kulturze materialnej naszych przodków, podjęłam pierwsze próby rekonstrukcji skarbów z zamierzchłych czasów. Nie było to łatwe ….. Nie miałam wykształcenia plastycznego, a archeologia była mi wówczas całkowicie obca. Ku rzemiosłu pchnęli mnie przyjaciele i najbliżsi. Od nich otrzymałam pierwsze książki, opracowania naukowe zabytków, podpowiedzi, zlecenia i pochwały. Uśmiech jawi się na twarzy, patrząc na przechowywane do dziś, moje pierwsze modele woskowe czy odlewy replik (sprzączki i lunule).
Obecnie przed przystąpieniem do pracy staram się zebrać wszystkie informacje na temat interesującego mnie artefaktu. Rzeźbienie woskowego modelu poprzedza porównywanie ze sobą wszystkich zbadanych analogii zabytku i „rozczytywanie” motywów zdobniczych tworzących przedmiot.
Potem jest już tylko mozolna praca rzeźbiarska.
Rzemiosło moje dedykuję: Lubomirowi, Soni, Emilce imojej mamie – tym, którzy są dla mnie całym świat.